ارلاندو نجيب زاده اي است كه به عنوان نماد و تصوير روح انساني جلوه گر مي شود و در مسير گذر تاريخ تغيير جنسيت مي دهد تا فقط نماينده جنس مذكر نباشد. در اين كتاب اعتراض به ارزشهاي پوچ زندگي اشرافي و انتقاد از نوآوري ها و تحولاتي كه ارزشهاي انساني را تهديد مي كند به بهترين شكل بيان مي شود.
................
بیهوده است بخواهیم داستان اُرلاندو را تعریف كنیم. در این رمان داستان در داستان میآمیزد، گویی در هزارتویی از قصه گرفتار شدهایم. فقط میتوانیم بگوییم كه شخصیت اصلی رمان وولف در عصر ملكه الیزابت به دنیا میآید و هرگز نمیمیرد بلكه در هر دوره و هر قرن پوست عوض میكند و چیزی دیگر میشود تا به عصر ما میرسد.
... در این رمان دگرگونی در هر لحظه خود زیستن را به نمایش میگذارد. اُرلاندو دم به دم چهره عوض میكند. زمانی مرد است و سفیر، زمانی دیگر زن است و همراه كولیان، زمانی لرد است و سرایش محفل بزرگان و دولتمردان، زمانی دیگر شاعر است و گوشهنشین. اما آن چه او همواره میجوید زندگی است. او شیفته نوشتن است. در اوج ناامیدی، در قله شادی همچنان مینویسد ...